هر فردی در زندگی شخصی و خصوصی خود، مرتکب گناهان کوچک و بزرگی می شود.خواسته یا ناخواسته و تنها راه بازگشت از گناه و چنگ زدن به ریسمان محکم خداوند واین مهم تنها با به جا آوردن نماز های پنج گانه محقق می شود .در داقع آسان ترین راه، بهترین راه برای وصل شدن به عالم بالا نماز است و نماز .
معجزات نماز بی شمار و فراون و تاثیراتی دارد بر روح و هم بر جسم.دانشمندان با مطالعه و پژوهش بر روی کسانی که این فریضه الهی را به جا می آورند و کسانی که نسبت به آن بی تفاوت هستد، تاکنون توانسته اند تنها تعداد اندکی از این معجزات و تاثیرات را پیدا کنند…
آرامشی که در خواندن نماز است را فقط عمل کننده به آن درک می کند.هرچه نماز با تامل و تفکر بیشتر، اتصال به ذات مقدس پروردگار راحت تر و آنگاه هر لحظه راه معجزه ها در زندگی آدمی باز می شود.
باور بیشتر علما و فاضلین بر این است که سخت گیری ها و رعایت نکات ریز در نماز به سبب اهمیت و جایگاه ویژه این فریضه انساز ساز است .اگر تاثیری در زندگی آدم نداشت، و از جایگاه ویژه ای برخوردار نبود، قطعا این همه سفارش و توصیه نمی شد.
اگر نماز به صورت فرادا یا جماعت خوانده هر دو تاثیرات مثبت خود را دارا هستند.وقتی به صورت جماعت خوانده شود، نشانه یکپارچگی و اتحاد امّت اسلامی است که دین مبین اسلام به آن ارزش و اهمیت بسیاری می دهد. یکی از راه های مهم در حفظ و تقویت وحدت و اتحاد حکومت های اسلامی ، اقامه نماز جماعت است. بدون شک نماز جماعت از مهمترین مستحبات و از بزرگترین شعائر اسلامی است که این وحدت و یکپارچگی را به زیبایی هرچه تمام نشان می دهد. علاوه بر این نماز دارای آثار فردی و اجتماعی بسیاری برای فرد شرکت کننده در نماز جماعت می باشد
اهمیت نماز جماعت بقدری بالاست که، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرموده اند: نماز کسی که صدای اذان را بشنود و بی علت در نماز جماعت شرکت نکند، ارزشی ندارد. همچنین در حدیثی دیگر نیز آمده است: «هر که نماز جماعت را دوست داشته باشد، خدا و فرشتگان [نیز] او را دوست خواهند داشت».
اصلی ترین عامل و امتیاز شیعیان و مسلمانان نبست به دیگر بندگان در محضر پروردگار منان؛ ادای فریضه ی واجب نماز است.
در نهایت ما با دیدن این همه از گناهان آخرالزمان و تضعیف ایمان هاو فارغ از این همه انکار نماز به عنوان ستون اصلی دین، میدانیم که تنها توشه ی آخرت و تنها نجات دهنده ی ما در روز قیامت به جا آوردن نماز های یومیه و استمرار در آن است
